Ελένη Λιακάκου

Γεννήθηκε στη Σπάρτη το 1979. Σπούδασε Χημεία στο Τμήμα Χημείας του Πανεπιστημίου Κρήτης και πήρε το πτυχίο της το 2001. Απέκτησε μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης στον τομέα της «Μηχανικής Περιβάλλοντος» το 2003 στο ίδιο τμήμα με θέμα «Οπτικές ιδιότητες αερολυμάτων στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και συσχέτιση με την χημική τους σύσταση». Έκανε την διδακτορική της διατριβή (2007, Πανεπιστήμιο Κρήτης) στον τομέα της Χημείας της Ατμόσφαιρας, με τίτλο «Μη Μεθανικοί Υδρογονάνθρακες στην ατμόσφαιρα της Ανατολικής Μεσογείου-Παράγοντες που επηρεάζουν τα επίπεδά τους και συμμετοχή στην οξειδωτική ικανότητα της ατμόσφαιρας».

Διεξήγαγε παράλληλη έρευνα αερολυμάτων στο Εργαστήριο Περιβαλλοντικών Χημικών Διεργασιών του Πανεπιστημίου Κρήτης και στο Ινστιτούτο Ερευνών Περιβάλλοντος και Βιώσιμης Ανάπτυξης(ΙΕΠΒΑ) του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών (ΕΑΑ) κατά την περίοδο 2007-2008. Εξελέγη στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών το 2008 ως Εντεταλμένη Ερευνήτρια και προήχθη σε Κύρια Ερευνήτρια το 2021. Επιτέλεσε Επικεφαλής-Τεχνικός Υπεύθυνος–Κύρια αναλύτρια στο Εργαστήριο Χημείας Ατμόσφαιρας του ΕΑΑ με καθήκοντα στην εφαρμογή του προτύπου διασφάλισης ποιότητας ISO/IEC 17025:2005 κατά την περίοδο 2009-2017. Είναι υπεύθυνη για τον αστικό σταθμό υποβάθρου «Σταθμός Παρακολούθησης Αέριας Ρύπανσης Θησείου» (Αθήνα, Ελλάδα) και του «Κινητού Σταθμού Παρακολούθησης Ποιότητας Αέρα» του ΕΑΑ.